Darmklachten algemeen

In de maag wordt onder invloed van het maagzuur het enzym pepsine geactiveerd. Hierdoor worden eiwitten gesplitst in kleinere ketens van aminozuren. De maagcontractie zorgt dat deze massa doorstroomt naar de dunne darm. Van zodra dit in de dunne darm terecht komt, wordt de gal vanuit de galblaas vrijgesteld om de vetten te emulgeren tot kleine druppels. De pancreas voegt hier enzymen aan toe om de vetten, koolhydraten en eiwitten verder te verteren. De dunne darm zorgt voor een selectieve opname van bruikbare nutriënten. Daarna zorgt de dikke darm voor de resorptie van water en de vorming van stoelgang. Een goede voorvertering is dus van cruciaal belang, gezien de verschillende acties die reeds gebeuren voordat het verteerde voedsel in de darm terechtkomt.

Kenmerkende klachten

• Onvolledige vertering
• Buikkrampen
• Constipatie of diarree
• Winderigheid
• Opgeblazen gevoel
• Malabsorptie

Aanpak met actieve (fyto)nutriënten

Betaïne HCl: Maagzuur helpt bij het elimineren van pathogenen en belemmert de groei van deze bacteriën in de maag en de dunne darm. Hierdoor stijgt het risico op bacteriële overgroei van de dunne darm (SIBO). Betaïne HCl is ook gekend als trimethylglycine en vormt een goede bron van zoutzuur of HCl[1].

Vitamine U: Vitamine U (DL-methionine methylsulfonium chloride) is effectief in het bevorderen van een snelle genezing van ongecompliceerde maagzweren. Het biedt een snelle verlichting van de pijn en het versnelt de genezingstijd van de letsels[2].

Lipase en taurine: Taurine en lipase helpen bij het normaliseren van de galsamenstelling en de galafvoer, waardoor de vetvertering verbetert en zowel galsteenvorming als complicaties door galstenen kunnen worden voorkomen. De triglyceriden, door de gal geëmulgeerd, worden door het enzym lipase gehydrolyseerd. Hieruit ontstaan vrije vetzuren en mono- glyceriden die kunnen opgenomen worden door de darm. Dit resulteert in een verminderde kans op vetintolerantie[3,4].

L-Glutamine: L-glutamine speelt een vitale rol in het behoud van de slijmvliesintegriteit. In het slijmvlies van de dunne darm is glutamine een unieke voedingsstof die brandstof levert voor het metabolisme, de celproliferatie regelt en de functies van de darmbarrière herstelt en in stand houdt[5].

Vezels: Oplosbare vezels fermenteren onder invloed van de darmbacteriën die ze gebruiken als substraat en zwellen, in aanwezigheid van voldoende water, op met de vorming van een gel. Ze veroorzaken af en toe flatulentie maar zijn niet irriterend, noch laxerend. Onoplosbare vezels nemen water op waardoor ze zwellen, zonder een gel te vormen. Ze verhogen het volume van de ontlasting en maken deze zachter. Ze veroorzaken geen flatulentie gezien ze niet fermenteerbaar zijn, maar ze kunnen wel een opgeblazen gevoel, diarree en zelfs buikpijn veroorzaken[6].

Psylliumzaad: Psylliumzaad wordt vaak ingezet bij constipatie omwille van de verhoging van het vochtgehalte van de ontlasting. Maar het verandert ook de microbiële samenstelling bij geconstipeerde personen met een toename van butyraatproducerende bacteriën zoals Lachnospira, Roseburia en Faecalibacterium[7].

Lijnzaad: Het werkingsmechanisme van lijnzaad ligt grotendeels in het grote aandeel vezels. Maar lijnzaad werkt ook in op de intestinale muscarinereceptoren en blokkeert K+ kanalen. Beide acties leiden tot een verhoogde darmmotiliteit[8].

Broccolischeuten: De inname van 20g broccolischeuten zorgt voor een vermindering van oxidatieve stress ter hoogte van het gastro-intestinaal stelsel. Dit is te wijten aan het actieve nutriënt sulforafaan, aanwezig in de broccolischeuten[9].

Bamboe: Het relatief hoge gehalte aan cellulose (4%) verhoogt de peristaltische beweging van de darmen en bevordert de spijsvertering[10].

Pectine (appelvezel): Pectine beïnvloedt de gastro-intestinale barrière op een directe en indirecte manier. Directe effecten zijn de versterking van de slijmlaag, stimulering van de epitheliale integriteit en modulatie van de immuunrespons. Indirecte effecten zijn onder meer de stimulering van de microbiële diversiteit, productie van korte keten vetzuren, bevordering van de aanhechting van commensalen en het voorkomen van de aanhechting van pathogenen aan de darmwand[11].

Aloë vera: Aloë vera heeft een krachtige antischimmelactiviteit tegen verschillende soorten candida waaronder Candida albicans, Candida paraprilosis en Candida krusei[12]. Aloïne, het actieve bestanddeel van aloë vera staat in voor het laxerende effect[13].

Probiotica: Probiotica spelen een belangrijke rol bij het handhaven van het immunologisch evenwicht in het gastro-intestinaal stelsel door de directe interactie met immuuncellen. Probiotica zijn effectief bij acute infectieuze diarree, antibiotica-geassocieerde diarree, Clostridium difficile-geassocieerde diarree, colitis ulcerosa, prikkelbare darm syndroom en functionele gastro-intestinale stoornissen[14].