De ziekte van Crohn / Colitis ulcerosa

De verzamelnaam voor twee meest voorkomende inflammatoire darmaandoeningen: de ziekte van Crohn (chronische ontsteking in het hele spijsverteringskanaal) en colitis ulcerosa (ontsteking van de dikke darm)

Bij deze aandoeningen is er iets drastisch mis in de interactie tussen immuunsysteem en microbioom, en de samenstelling van het microbioom is daarop van invloed. Ze behoren tot de auto-immuunaandoeningen.

De ziekte van Crohn kan voorkomen in het gehele darmtraject terwijl colitis enkel het colon en rectum aantast. Qua klachten lijken beide aandoeningen op elkaar: het aangedane slijmvlies is ontstoken en zweertjes, abcessen, fistel- en poliepvorming kunnen ontstaan. Beide ziektes kunnen een wisselend verloop hebben, van actieve periodes tot een meer chronisch verloop.

Kenmerkende klachten

• Diarree eventueel met bloed en slijm
• Buikpijn en gewichtsverlies
• Vermoeidheid
• Algehele malaise, misselijkheid, braken
• Aften in de mond (soms)

Breed systemische aanpak als oplossing

Bij auto-immuniteit faalt het immuunsysteem in zijn onderscheidende vermogen tussen ‘eigen’ en ‘vreemd’. Van groot belang is onderliggende oorzaken in kaart te brengen. Vooral een verminderde darmbarrièrefunctie
wordt vaak gevonden als oorzaak. Hierbij spelen de tight junctions een cruciale rol. Of hiervan sprake is, kan worden gemeten met de biomarker zonuline. Voor het behoud van een goede darmbarrièrefunctie is het van groot belang gluten volledig eruit te halen en eventuele allergieën en intoleranties zoveel mogelijk te mijden.

Daarnaast worden de volgende factoren in verband gebracht met het ontstaan van auto-immuniteit:
toxische belasting (pesticiden, plastics), zware metalen, slaapgebrek, stress, westerse voeding met geraffineerde oliën en koolhydraten, glutenovergevoeligheid en vitamine D-deficiëntie.

Een zo breed mogelijke, systemische aanpak met probiotica en andere actieve ortho- en fytonutriënten, of poeptransplantatie, lijkt een verbetering van de klachten te geven.